Coaching - Training - Teambuilding - DISC Expert

“Persoonlijk leiderschap en teamontwikkeling voor mensen
en organisaties die investeren in zichzelf!”


Maak nu een afspraak voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek.
Bel: 06-10327366 of neem contact op per e-mail.

Actie: DISC profiel + gratis coachsessie

Is het nieuwe normaal wel zo normaal of juist abnormaal?

Sinds een aantal weken zie ik steeds vaker de term ‘het nieuwe normaal’ voorbijkomen, vooral in de mond genomen door vertegenwoordigers van de overheid en vaak in 1 adem genoemd met de anderhalve meter samenleving.

Ik moet zeggen dat ik er inmiddels een behoorlijke allergie van begin te krijgen. Men wil een gedragsverandering maar doet dit op een achterhaalde manier. Dit werkte waarschijnlijk in de jaren 50 van de vorige eeuw, toen je als burger maar moest slikken wat de dominee, je baas of de sociale controle dicteerde; maar nu niet meer. Alsof gedrag in onze samenleving nog steeds van bovenaf opgelegd kan worden. Ik vind het nieuw normaal vooral abnormaal.

Het nieuwe normaal?

De term ‘het nieuwe normaal’ doet mij gelijk denken aan ‘het nieuwe werken’, ook al zo’n opgelegde gedragsnorm die helaas niet voor iedereen werkt(e). Sommige mensen worden namelijk doodongelukkig van een kantoortuin met veel te veel prikkels of thuiswerken zonder contact met collega’s. Zie waarom het nieuwe werken niet voor iedereen werkt.

En net zoals alle woorden waar ‘te’ voor staat vaak negatief zijn (behalve tevreden en tequila), gaat dit ook op voor begrippen die beginnen met ‘het nieuwe’. Vaak zijn dit oude denkbeelden verpakt in een nieuw jasje. Alleen met Het Nieuwe Luxor is dit vooralsnog gelukt.

Veranderen van gedrag: intrinsieke en extrinsieke motivatie

Ik weet niets van virussen maar wel van gedrag. Dit is namelijk mijn vak als (team)coach en communicatietrainer. En vanuit dit vak weet ik dat gedrag maar op een paar manieren te veranderen is.

Ik het kort werkt het als volgt: We bewegen weg van (mogelijke) pijn en bewegen naar het, vaak kortstondig, voordeel of genot toe. Wil je gedrag op lange termijn veranderen dan moet de pijn groot genoeg zijn of er moet een beduidend voordeel te behalen zijn, anders is een verandering maar van korte duur.

En om echt te veranderen moet de verandering van binnenuit komen, dit heet intrinsieke motivatie. Komt de verandering van buiten (opgelegd door anderen of angst/pijn) dan heet dit extrinsieke motivatie. Zodra de druk van buiten verdwenen is verdwijnt ook de motivatie en het gedrag. Meer over intrinsieke en extrinsieke motivatie is te vinden in mijn artikel verschil intrinsieke motivatie en extrinsieke motivatie.

Ons gedrag in het coronatijdperk

Met andere woorden: als we de angst voor Covid-19 als hoog ervaren zullen we alles doen om de risico’s te vermijden, braaf de adviezen van het RIVM volgen en is het houden van anderhalve meter afstand geen enkel probleem. Zodra we de dreiging als minder gaan ervaren kiezen we weer vaker voor de normale dingen in het leven zoals elkaar ontmoeten, ook al is er een verordening of wet die zegt dat dit niet mag. De verleiding wint het dan van de angst. Mensen zijn nu eenmaal sociale wezens en niet genetisch geprogrammeerd om anderhalve meter afstand van elkaar te houden.

Hoe lastiger het nieuwe gedrag, des te moeilijker het vol te houden is

Er speelt ook nog iets anders mee. Geen handen meer schudden of een monddoekje dragen in het openbaar vervoer zijn maatregelen die voor de meeste mensen goed te doen zijn. Het is een simpele handeling en het levert geen noemenswaardig nadelen op. Daardoor is zo’n maatregel langer vol te houden.

Het houden van anderhalve meter afstand is anders. Het geeft ons veel nadeel en beperkt het sociale leven. Ik weet niet hoe jouw ervaring is, maar voor mij is het nog knap lastig. Het is mij nog geen enkele keer voor de volle 100% gelukt wanneer ik in de supermarkt of het winkelcentrum ben. Ik merkt dat ik mij krampachtig en tegennatuurlijk door de ruimte beweeg en soms noodgedwongen toch dichter langs anderen loop, gewoonweg omdat de ruimte er niet voor is.

Normeren van gedrag

Wat de overheid graag wil is ons gedrag normeren in de nieuwe anderhalve meter samenleving, maar dan wel van bovenaf opgelegd. En dat werk niet (meer). Want regels die van bovenaf worden opgelegd en waarvan de meerderheid van de mensen nadeel ondervindt zorgen ervoor dat het draagvlak al van meet af aan minimaal is en een verandering gedoemd is om te mislukken, zeker op de langere termijn.

Dit is ook de reden waarom veel cultuurveranderingstraject in organisatie genadeloos mislukken, als je ze niet op de juiste manier aanpakt.

Wat werkt wel?

Wil je een gedragsverandering die op de lange termijn werk dan zal je allereerst terug moeten naar het gemeenschappelijke doel. Bijvoorbeeld zo gezond mogelijk door de coronacrisis heenkomen. Hier moet breed draagvlak voor zijn, én goed uitgewerkt worden. Wat bedoelen we nu precies met gezondheid, is dit alleen lichamelijke gezondheid of zien we dit breder waarbij geestelijke, sociale en economische gezondheid ook belangrijk zijn. En als we nu levens redden, redden we dan ook levens op de langere termijn of juist niet?

Pas als dit duidelijk is kan je gezamenlijk gaan werken aan gedragsregels die breed gedragen worden en gemakkelijk te implementeren zijn in ons leven. En ook hier geldt: hoe gemakkelijker te doen hoe langer het vol te houden is, en liever bottom-up dan top-down. Pas dan gaan we het normaal vinden.

Wat is hier normaal?

Ik kwam de volgende betekenis van het woord normaal tegen op internet:

“Normaal is datgene wat door de meeste mensen geaccepteerd wordt of dat wat de meeste mensen doen”

Wil je dat het nieuwe normaal echt gaat werken, dan zal het uit de samenleving moeten komen en niet vanuit de overheid. Anders is het nieuwe normaal niet normaal maar juist abnormaal. Want wat wij normaal vinden voor onze gezondheid, ons geluk én onze economie, dat bepalen wij namelijk zelf!

Patrick Schriel

Patrick Schriel is teamcoach, facilitator, communicatietrainer en DISC expert. Hij helpt zijn cliënten met het behalen van resultaten op het gebied van persoonlijk leiderschap, samenwerken, het faciliteren van teamprocessen, effectieve communicatie, assertiviteit en zelfvertrouwen.

0 comments… add one

Leave a Comment