Na het schrijven van mijn vorige artikel, voel je onzekerheid en werk aan meer zelfvertrouwen, had ik een gesprek met een vriend die ook life coach is. Terwijl we zo aan het praten waren over onze eigen emoties, als coaches, vertelde ik over mijn eigen onzekerheid en wat dit voor mij betekende. Tijdens deze discussie kreeg ik opeens een nieuw inzicht. Wat zou mijn leven zijn zonder onzekerheid? Onzekerheid is een deel van mij en ik heb onzekerheid nodig om in beweging te komen en om de nodige veranderingen in mijn leven door te voeren. Zonder een vorm van onzekerheid in mijn leven verlies ik de interesse om te veranderen en te groeien. Met andere woorden: Ik heb onzekerheid nodig!
Denk er maar eens over na: Je leeft een perfect leven. Je ziet er goed uit, goed gekleed, je hebt genoeg geld om alles te doen wat je maar wilt, geen enkele zorgen over je baan of je eigen bedrijf. Je hebt de perfecte relatie, geweldige seks en nooit ruzie. Je leeft in een geweldige omgeving, goede buurt, je kinderen gedragen zich voorbeeldig, hebt geweldige vrienden en je (schoon)familie is de beste ter wereld. Kortom: geen onzekere gevoelens, alles is perfect. Kun jij je voorstellen wat voor soort leven dit zou zijn? Voor sommige is dit het leven waar ze al een hele tijd van dromen, misschien jij ook wel. Maar is dit echt wel zo idyllisch als het lijkt?
Ik kan niet voor anderen spreken, alleen maar voor mijzelf. Maar voor mij, na een tijd het luxe leven geleefd te hebben zoals hierboven beschreven, zal ik mij erg gaan vervelen. Ik ga lui worden en de interesse verliezen in een heleboel zaken omdat er geen reden meer is om creatief te zijn en iets te veranderen: alles is al perfect, te perfect. Ik wil mij graag op de grens bewegen tussen zekerheid en onzekerheid. Onzekerheid houdt mij namelijk scherp. Ik gebruik de onzekerheid in mijn leven om de veranderingen door te voeren die nodig zijn: om te groeien en om mij aan te passen aan een wereld die constant om mij heen aan het veranderen is.
Kijk maar naar de geschiedenis. Onzekerheid is altijd al een katalysator geweest voor de creativiteit van de mensheid. Natuurlijk, mensen kunnen geen meesterwerken maken als oorlogen hun families bedreigen. Maar enige onzekerheid is vaak erg goed. Kijk maar naar kunstenaars, wetenschappers, ondernemers of politici. Ze gedijen allemaal goed door een beetje onzekerheid. Onzekerheid verlamt hen niet; het stuwt hen naar grote hoogte en daardoor pakken ze iedere kans die ze zien. Wanneer ze eenmaal hun zaakjes op het drogen hebben zie je vaak dat ze wat van hun glans, en creativiteit, verliezen die ze vroeger wel hadden.
Dingen veranderen, mensen en gevoelens veranderen. Verandering is heel normaal. Zo is het ook met onzekerheid. Wees er niet bang voor, maar omarm het. Verzet je jezelf ertegen, negeer je het of laat jij je er door verlammen, dan kun je niet leren van de boodschap die het je brengt. Accepteer je onzekerheid als een onderdeel van wie je bent; dan kun je het in je voordeel gebruiken. Luister naar je onzekere gevoelens en neem actie als dit nodig is. Het leven zou erg saai worden zonder onzekerheid.
Het accepteren van je eigen onzekerheid kan erg krachtig zijn en je zelfvertrouwen versterken. Onzekerheid en zelfvertrouwen hoeven geen tegenpolen te zijn, ze gaan hand in hand. Zonder onzekerheid kan er ook geen zelfvertrouwen zijn. Accepteer je eigen onzekerheid en zet jezelf in beweging. Gebruik onzekerheid als katalysator voor verandering.
Tot slot. Ik begrijp mijzelf weer een klein beetje beter en heb vrede gesloten met mijn eigen onzekerheid. Hierdoor kan ik mijn cliënten, als life coach, nog beter van dienst zijn.
Ik ga op en neer wat betreft mijn onzekerheid. De ene keer verlam ik de andere keer omarm ik het. Ik ben nog niet zo ver als jij dat ik het vaak kan omarmen maar ik probeer het wel. Heeft tijd nodig. Bedankt voor je stukje tekst.
Hoi Patrick, ik ben de artikelen op jouw website met interesse aan het lezen.
Onzekerheid als stuwende kracht? Dit is niet mijn overtuiging en ik ben ook bang dat dit voor mij zo niet zal gaan werken (de criticus in mij? 😉 ). De onzekerheid is wellicht wel een stuwende kracht voor het nastreven van een bepaald niveau van kwaliteit maar ik geloof niet dat onzekerheid creativiteit bevorderd. De kunstenaar die de onzekerheid opzoekt is een veronderstelling gedaan vanuit het eigen perspectief. Misschien ervaart de kunstenaar dit helemaal niet zo!
Waarom anders ook de moeite doen om een patroon bloot te leggen en dit proberen te veranderen. Zou onzekerheid niet een ongewenst patroon (of als je wil bijproduct) kunnen zijn dat is ontstaan door een te beschermde opvoeding waarin we niet voldoende gestimuleerd zijn om onze eigen grenzen op te zoeken en te verleggen?
Natuurlijk is er dan ook nog zoiets als aanleg.
M.vr.gr.
Tja, dat vind ik nou weer zo leuk: dat iedereen zijn eigen patronen vind, ontdekt en er kracht uit put. Patrick die van onzekerheid zijn kracht maakt, en Marcel die zich er niet in herkend. Ieder heeft naar mijn idee zo zijn eigen unieke karakter, kwaliteiten en wegen die naar zijn of haar ontwikkeling leiden. En hoewel ik een aanhanger ben van het Enneagram en dat ook in mijn praktijk gebruik, blijf ik het liefst open staan voor ieders unieke verhaal en ontdekking over zichzelf. Dat intrigeert mij als coach en zijn mijn kadotjes als ik een stukje mee mag kijken bij de ander.
Zo dank ik jou ook, Patrick, voor het inkijkje in jouw belevingswereld.
Hartelijke groeten,
Sonja