Als coach is het geven van inzicht, in hoe mensen de wereld om hun heen zien, één van de doelen als ik werk met cliënten. Door het stellen van de juiste vragen wordt de cliënt uitgenodigd na te denken en te voelen (vaak voor de eerste keer), over hoe hij zichzelf ziet en de wereld om hem heen. Waar hij, tot voor kort, niet wist wat hem bewoog, ziet hij nu het grotere beeld. Dit schijnbaar simpele proces is een erg krachtig instrument om jezelf te leren kennen en kan een eerste stap zijn naar bewustwording en blijvende verandering. Ik geloof dat echte verandering van binnen komt en niet werkt als iemand anders ons verteld hoe we moeten veranderen. We zullen het voor onszelf moeten ervaren wil verandering blijvend zijn.
De meeste artikelen die ik op deze site publiceer hebben te maken met de manier waarop we naar dingen, mensen en gebeurtenissen in ons leven kijken. Ik nodig uit, daag soms uit, om je perspectief te verbreden en anders te kijken naar de wereld om je heen. Één van de voorwaarden voor een succesvolle verandering is dat we het juiste perspectief of overzicht hebben; of op zijn minst weten wat ons huidig perspectief is zodat we kunnen nagaan wat echt plaats vindt, in onszelf en de wereld om ons heen.
Maar wat is nu precies het juiste perspectief?
Om het iets moeilijker te maken: Ik denk dat er geen juist perspectief bestaat. Er is ook geen fout perspectief; alleen verschillende, vaak beperkte, perspectieven bestaan. Ik vergelijk mijn eigen perspectief, hoe ik tegen dingen aankijk, met wat ik kan zien. Als ik in een vallei sta is mijn zicht beperkt tot alleen de dingen die zich op de grond bevinden. Maar iemand die hoog op een berg staat kan andere dingen zien; hij heeft een ander perspectief. Dit is wat er in het echte leven ook gebeurt.
Wanneer ik dingen alleen vanuit mijn eigen perspectief bekijk mis ik een hoop detail. We zien misschien maar 50 of 30 procent, misschien wel minder, van wat er werkelijk plaats vindt. De meeste mensen doen echter alsof ze het weten voor de volle 100 procent. De waarheid is dat we misschien maar 50 procent weten en de rest erbij verzinnen, vermoedens. Dit is gelijk ook de oorzaak van een hoop misverstanden en conflicten. De meeste oorlogen zijn op deze manier begonnen. We denken dat wij gelijk hebben, de anderen niet. Wij zijn goed, zij zijn fout. Je bent voor ons of tegen ons. Het is zwart of wit, grijs bestaat niet.
Als we de moeite namen om iets verder te kijken, ons in iemand anders zijn schoenen te verplaatsen, zien we misschien iets heel anders. Misschien komen we er wel achter dat we helemaal niet zo verschillend zijn?
Zaken zijn nooit zwart of wit. Hoe verschrikkelen een situatie ook mag lijken vanuit ons perspectief; dezelfde situatie brengt misschien wel blijdschap en geluk als we het hele plaatje kennen. Misschien niet voor onszelf, dan wel voor een ander. Wanneer een bedrijf failliet gaat brengt dat kansen voor een ander. Wanneer iemand een vriend verliest, krijgt een ander er één bij. Die collega die je verschrikkelijk vindt is misschien een fantastische vader, of doet nuttig vrijwilligerswerk.
Dingen zijn niet altijd wat ze lijken. Wat onplezierig is op de korte termijn, is misschien een zegen op de lange duur. Zonder het gehele perspectief te kennen is het moeilijk een situatie te beoordelen. Daarom is het zo belangrijk om te oordelen met compassie en nieuwsgierigheid. Pas wanneer we de beperking van ons eigen perspectief beseffen, kunnen we het gaan veranderen. Verander je perspectief, je mening, ten aanzien van de mensen om je heen en van jezelf. Wanneer je anders tegen dingen aankijkt, van perspectief verandert, zal je leven veranderen, voor altijd.
