De afgelopen paar weken heb ik mijn kleine meid, Rosanne, meegenomen voor een aantal lange wandelingen in de polder vlakbij ons huis. Rosanne, een 2 ½ jaar oude peuter was blij en nieuwsgierig over alles wat ze zag. Een spin in een web, een paar eenden in het water, kleine takjes op de grond of bloemen die ze kon plukken. Alles was interessant, alles werd opgemerkt. Ze vermaakte zich enorm; en ik ook, terwijl ik naar haar keek omdat ze zoveel plezier had.
Wanneer we op stap gaan lopen we naast elkaar. We praten, spelen en lachen wat af. Vaak vind Rosanne het ook leuk om papa achterna te rennen. We hebben altijd lol. En wanneer ze moe is zet ik haar op mijn nek zodat ze kan uitrusten en van het uitzicht genieten.
Tijdens één van onze wandelingen had het ’s ochtend geregend en was het pad nog een beetje nat. Spetteren en spelen met water is één van haar favoriete dingen, dus kon ze niet voorbij een plassen lopen zonder haar voetjes er in the stampen. We beginnen de verschillende plassen een naam te geven: grote plassen, kleine plassen en baby plassen. In dit moment was het leven heel simpel. Er was geen groter plezier dan in een grote plas te staan. Er waren geen zorgen over de onbelangrijke zaken in het leven; alleen de plassen met water waren belangrijk. Het was een moment van waar geluk.
Kinderen kunnen ons veel leren
Kinderen kunnen ons meer leren dan de beste goeroe of verlichte meester kan. Jonge kinderen leven in het nu, in het moment. Dit is een geweldige les; het houdt je jong en alert. Als je even stopt waar je mee bezig bent en er open voor wil zijn, zal een stuk van hun natuurlijke spel en alertheid jou ook eigen worden. Het zal je voor altijd veranderen. Het veranderd je prioriteiten en leert je wat echt belangrijk is in het leven.
In Zen Boeddhisme heeft men het vaak over een denkwijze die nieuw, speels, enthousiast en open is. Een denkwijze dat nog niet geconditioneerd is door de buitenwereld: Een Zen of verlichte denkwijze: Een denkwijze zoals dat van een kind.
Ik kijk uit naar alle wandelingen die we nog gaan maken. Ik wil mij als een kind voelen, Ik wil weer kind zijn. En Rosanne is mijn leermeester, mijn kleine Boeddha.
